ဟိုနားဒီနား ( ျဖဴး )

ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလ…. တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ႀကိဳတင္မစီစဥ္ထားပါပဲနဲ႕ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကိုးလိုးကန္႕လန္႕ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးေလးေတြ ႐ွိတတ္ေပမေပါ့… အဲ့လို အစီအစဥ္မက်တာကိုက ဘ၀ပဲေလ…

မေန႕က appexpo 2013 အတြက္ Vinyl ေတြသြားအပ္ၿပီး ေျမာက္ဥကၠလာကို အေစာႀကီးျပန္ေရာက္ေနေရာ။ အဲဒါနဲ႕ ေလးလံုး ကို၀င္ေခၚၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားဖို႕ စဥ္းစားမိတာနဲ႕ ဧရာထိပ္မွာ ဆင္းတာနဲ႕ ဖုန္းေခၚလိုက္တာ၊ စလင္း နဲ႕ ၿမိဳ႕ျပင္ေရာက္ေနတယ္ေျပာတာနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ျပန္လာတာကို စလင္းက ဖုန္းဆက္ၿပီး မႏၱေလး အျမန္လမ္းမထိပ္ကို လာခဲ့ဖို႕ လွမ္းေခၚပါေလေရာ။ အစကေတာ့ ျငင္းေသးတယ္၊ သြားရမယ့္ ေနရာကလည္း ၿမိဳ႕ျပင္ထိဆိုေတာ့ အေ၀းႀကီးပဲေလ… အဲ့ဒါကို သေကာင့္သားက တကၠစီနဲ႕လာခဲ့ သူ ကားခ တစ္၀က္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အသည္းအသန္ႀကီး ေခၚေနေလေတာ့ လာခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ကားငွားၿပီး လိုက္သြားလိုက္ေရာ….

Stress (သို႕) ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၂

စာေရးခ်င္ေနတာၾကာၿပီ၊ ေရးစရာအေၾကာင္းကလည္း ႐ွာမရ၊ မယ္မယ္ရရ တစ္ခုမွမ႐ွိဆိုေတာ့ ဘာေရးလို႕ေရးရမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္ေနတာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။ အခု ဒီရက္ပိုင္းမွာ သိသိသာသာႀကီး ပိန္သြားတယ္ (ပိန္သြားတယ္ဆိုေတာ့ အရင္က၀တယ္ ထင္ေနဦးမယ္၊ ပိုပိန္သြားတာကိုေျပာတာ) ။ စိတ္ဖိစီးမွုမ်ားလို႕ထင္တာပဲ၊ ႏို႕ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္စိတ္ဖိစီးမွုမ်ားတာလဲ ဆိုေတာ့လည္း ေလာက္ေလာက္လားလား ျပစရာဘာမွမ႐ွိ၊ အလုပ္ေၾကာင့့္လား၊ စီးပြားေရးလား၊ အိမ္တြင္းေရးလား၊ ေမတၱာေရးလား ဒါမွမဟုတ္ အဲဒါေတြအကုန္လံုးေၾကာင့္လား၊ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ အားလံုးနည္းနည္းစီေတာ့ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနမွာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခုလိုမ်ိဳးစာေတြခ်ေရးၿပီး ဖြင့္ထုတ္လိုက္ခ်င္တာ။

ေဖေဖ

ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသမွ်ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၅ႏွစ္၊ ၆ႏွစ္ ေလာက္မွာ ေဖေဖ့ရဲ႕ဖိနပ္၊ အတိအက်ေျပာရရင္ ဘီအမ္တြမ္တီးလို႕ေခၚတဲ့ ရာဘာဖိနပ္ေပါ့… အဲဒီ့ေဖေဖ့ဖိနပ္ကို ယူစီးၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ငယ္ငယ္ေလးဆိုေတာ့ ဖိနပ္ကအႀကီးႀကီးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ့ ေဖေဖ့ဖိနပ္ကို ယူယူစီးရတာ အရမ္းသေဘာက်တယ္။ လူႀကီးေတြကေျပာတယ္ ေခ်ာ္လဲမယ္ ဘာညာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ့ေဖေဖ့ဖိနပ္ကို ခဏခဏ ခိုးစီးတယ္။ ေဖေဖ့ဖိနပ္နံပါတ္က ၈၊ တစ္ခါတစ္ေလ ၈ခြဲလည္း စီးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ဆိုရင္ အဲဒီ့ဖိနပ္က အရမ္းႀကီးေနတာေပါ့… ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္အားက်တယ္၊ ငါလည္းတစ္ေန႕က်ရင္ ေဖေဖ့လိုဖိနပ္ စီးကိုစီးမယ္လို႕ ………