၁၃၇၄ ခုႏွစ္ ဒုတိယ ၀ါဆိုလျပည့္

ဒီေန႕တစ္ေနကုန္ “ဘုရားမသြားဘူးလား” လို႕ အေမးခံရတာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွန္းကိုမသိဘူး။ ခဏခဏဆိုေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ေျပာပစ္လိုက္တယ္ “ငါက ဘုရားနဲ႕ မတည့္ဘူးလို႕” ……. ဘာျပန္ေျပာတယ္မွတ္လဲ “မိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား” တဲ့…..

ဒီကေန႕ဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးကို ဓမၼစၾကာတရားဦး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေန႕မ်ိဳးဆို ျမန္မာျပည္အႏွံ႕ ဘုရားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘုရားဖူးၾကမယ့္လူေတြ မနည္းမေနာ႐ွိေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ မယ္လမုဘုရားမွာေတာင္ ကားသြားလို႕မရတဲ့အထိ စည္ကားေနတာကို ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ကာ…. ေခါင္းထဲမွာ အေတြးတစ္ခုေပၚလာတယ္ဗ်…… ဒီလူေတြ က်န္တဲ့ေန႕ေတြတုန္းက ငါတို႕ဗုဒၶကို ေမ့မ်ားေနၾကသလားလို႕……. ေနာက္ၿပီး ၀ါဆိုလျပည့္ေန႕မွာ ဘုရားသြားရမယ္လို႕ ဗုဒၶအဆံုးအမထဲမွာလည္း မေတြ႕ဖူး၊ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ေဟာၾကတာလည္း မၾကားနာဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၀ါတြင္းကာလရဲ႕ ပထမဦးဆံုး ဥပုသ္ေန႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ေတာ့ ဥပုသ္သီတင္းသီလေဆာက္တည္ၾကတာကေတာ့ ယုတၱိပိုတန္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ဟာ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်မ်ားစြာကို မေသျခင္းတရား (၀ါ) နိဗၺာန္ သို႕ေရာက္ေအာင္ ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္၊ သက္ေတာ္႐ွစ္ဆယ္တိုင္တိုင္ လမ္ညႊန္ျပသေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာတရား ဆိုတာ အဆံုးအမလို႕ ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ အဆံုးအမမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ မေသျခင္းတရား အမတနိဗၺာန္ဆိုတာ အခ်ိဳ႕ေသာအယူ၀ါဒမ်ားကဲ့သို႕ ထာ၀ရတည္႐ွိျခင္း၊ ႐ွင္သန္ျခင္းကို ဆိုလုိတာမဟုတ္ပဲ ျဖစ္ပ်က္သေဘာ၊ ဒုကၡဆင္းရဲ၊ အိုနာေသ မ်ား လံုး၀ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေသာ သေဘာကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႕အခ်ိန္အခါမွာ သာသနာေတာ္ ထြန္းလင္းေတာက္ပဆဲျဖစ္ေနတဲ့အတြက္၊ ေဂါတမျမတ္စြာရဲ႕ သာသနာေတာ္ တည္တံ့ေနဆဲျဖစ္တဲ့အတြက္ နိဗၺာန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကာလပဲျဖစ္ပါတယ္။ အႏွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႕ကေတာ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အလိုဟာ နိဗၺာန္ပါ။ အိုနာေသ ဆင္းရဲတို႕ အၿမဲခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတဲ့ နိဗၺာန္ပါ။ ဒါကိုမသိပဲနဲ႕ေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္ဘုရား႐ွိခိုးေနပါ၊ ဆုေတာင္းေနပါ၊ သံသရာထဲက ထြက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေသးပါဘူး။

တေလာတုန္းက Facebook ေပၚက ပို႕စ္တစ္ခုမွာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားကို႐ွိခိုးဦးခ်တယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ကိုးပါးေသာဂုဏ္ေတာ္တို႕ကို ၾကည္ညိဳေလးစားလြန္းလို႕ အေလးအျမတ္ အ႐ိုအေသေပးမွဳပါ၊ ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာထက္ ပိုပါတယ္၊ ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာက နတ္ကိုးကြယ္တယ္ဆိုရင္ နတ္ဆီကတစ္စံုတစ္ရာ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ ဆုေတြေတာင္းမယ္၊ နတ္ကကုိယ့္အလိုကို ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ အဲဒါမ်ိဳးကို ကိုးကြယ္တယ္လို႕ေခၚတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္သက္၀င္တယ္ဆိုတာက ဗုဒၶရဲ႕အလိုေတာ္အတိုင္းျဖစ္တဲဲ့ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာအမွန္ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကိုရေအာင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္ လို႕ဆိုလုိရင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေျပာထားပါတယ္။ အဲဒီ့ ပို႕စ္ေအာက္မွာ Comment ေပးထားၾကတာ….. အဆိုပါဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုထားလိုက္ၾကတာေလ…….. ေနာက္ၿပီး Facebook ေပၚမွာက ကိုယ္နဲ႕ပနံသင့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ္အရမ္းသေဘာက်ေလးစားတဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က တစ္ခုခုေျပာၿပီဆို ေနာက္ကေနၿပီး follow လိုက္ၾကတဲ့ လူေတြကလည္း အမ်ားသားဆိုေတာ့ အဆိုပါဘုန္းေတာ္ႀကီးခမ်ာ အမွန္အတိုင္းေျပာလို႕ လူအမ်ားရဲ႕စကားနဲ႕ အထုအေထာင္းခံလိုက္ရ႐ွာတယ္။ အဲဒီ့လိုျဖစ္ရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းကို ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုဟာ မိ႐ိုးဖလာ၊ ပ႑ိတာရာမ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ စကားအတိုင္းဆို အဆံေခ်ာင္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္ေနၾကလို႕ပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ မိမိယံုၾကည္သက္၀င္တဲ့ ဘာသာတရားတစ္ခုရဲ႕ အေျခခံအႏွစ္သာရကို ဘာမွန္းမသိပဲနဲ႕ သူမ်ားေယာင္ လိုက္ေယာင္၊ သူမ်ားလုပ္ လိုက္လုပ္တတ္ၾကတဲ့ လူတန္းစားေတြေၾကာင့္ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ ေပၚထြက္လာရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကို၀တ္ျပဳ႐ွိခိုးတာေတာင္ စိတ္ကၾကည္ညိဳတဲ့ သဒၵါတရား ပါမွ ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဓိကအလိုက ႐ွိခိုးကန္ေတာ့ျခင္း မဟုတ္ပါဘူး၊ အားထုတ္က်င့္ႀကံျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လျပည့္ေန႕မ်ိဳးမွာမွ ဘုရားကိုသတိရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲနဲ႕ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊ တရားဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို အၿမဲမျပတ္ေအာက္ေမ့ရင္ ဆင္းရဲျခင္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာအစစ္ နိဗၺာန္မာဂ္ဖိုလ္ကို ရေအာင္ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနသေ႐ြ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္အစစ္ပါလုိ႕ ေျပာႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳရင္း………….